Nie sposób ustalić, kiedy wybudowano pierwszy dwór w siemkowickim parku, potocznie zwany ,,zamkiem''. Jak podaje w swojej kronice Marcin Bielski, już ,,Wierszowic mocny zameczek między wody i lasy zbudował''. Jeśli byłaby to prawda, to pierwsze budowle w tym miejscu powstały już na początku XII wieku. Legenda głosi jednak, że dwór został zbudowany rękami niewolników tatarskich w XIII wieku. Dokładniej znamy późniejsze dzieje tego miejsca.
W pierwszej połowie XVII wieku ówcześni właściciele Siemkowic, Siemkowscy, wykorzystując kamienne fundamenty oraz zalety obronne zbudowali dwór otoczony fosą. We dworze można znaleźć belkę z wyżłobionym napisem ,,1792 AD’’ (Anno Domini – roku pańskiego). W tym czasie dwór przeżył co najmniej dwa pożary – w 1692 i 1850 roku. W tamtych latach fosa słynęła z karpi.
Do 1951 roku dworek miał zupełnie inny wygląd – przylegała do niego baszta. Jednak decyzją konserwatora zabytków została wówczas zburzona jako ,,kłócąca się z bryłą budynku’’. Na wysepkę z dworem można było dawniej dotrzeć dwoma mostami drewnianymi – jednak po wojnie zostały zastąpione jednym mostkiem betonowym od strony wschodniej. Istniało również molo widokowe nad fosą. W okresie powojennym we dworze funkcjonowała kawiarnia oraz swego rodzaju ośrodek kultury. Jednak w latach 90. dwór przestał pełnić jakąkolwiek funkcję użytkową. Obecnie jest zamknięty i niszczeje. Ostatni raz, gdy budynek był otwarty dla zwiedzających, miał miejsce prawdopodobnie 10 czerwca 2001 roku, podczas festynu w Siemkowicach.
Literatura: